Ik krijg vaak de vraag: wanneer is iets een trauma? Veel vrouwen die bij mij komen, zeggen: “Ja, maar dit was niet traumatisch hoor! Zo erg was het ook allemaal niet.”
En juist hier zit de kern van de vraag. Wanneer is iets traumatisch?
Is het traumatisch als je in het ziekenhuis bevalt en een knip krijgt?
Is het traumatisch als je bevalling heel lang duurt, dagen zelfs?
Of als je bevalling juist extreem snel ging?
De een zegt van wel, de ander van niet.
Waar heeft dit mee te maken?
1. Welke verwachtingen had je vooraf?
Hoe jij een situatie beleeft, hangt sterk samen met de verwachtingen die je had. Had je een romantisch beeld van een natuurlijke bevalling en werd het een spoedkeizersnede? Dan kan de teleurstelling groot zijn. Hoe groter het verschil tussen verwachting en werkelijkheid, hoe moeilijker de ervaring soms te verwerken is.
2. Is jouw brein in staat om de prikkels te verwerken?
Tijdens een bevalling gebeurt er veel in je lichaam: pijn, fysieke sensaties, emoties. Tegelijkertijd komen er externe prikkels op je af: verloskundigen, artsen, geluiden, beslissingen die genomen moeten worden. Als je zenuwstelsel in een overlevingsstand schiet en de informatie niet goed verwerkt, kan de ervaring als traumatisch worden opgeslagen.
3. Hoe ga je om met emoties?
Onze relatie met emoties speelt een grote rol. Iemand die gewend is emoties te onderdrukken, kan zich na een ingrijpende ervaring verloren of verdoofd voelen. Wie emoties erkent en verwerkt, kan eenzelfde situatie sneller integreren.
4. Zijn er eerder vergelijkbare emoties geweest?
Als een ervaring oude, onverwerkte emoties raakt, kan dat de impact vergroten. Dit maakt dat twee mensen in dezelfde ruimte eenzelfde gebeurtenis totaal verschillend kunnen beleven.
Wanneer wordt iets een trauma?
Een gebeurtenis wordt als traumatisch ervaren wanneer je zenuwstelsel en brein niet in staat zijn om de ervaring direct of kort erna te verwerken. De energie zet zich dan vast in je lichaam, en zolang je er niets mee doet, blijft het als herinnering in je lijf opgeslagen. Dit verklaart waarom je later getriggerd kunt worden en waarom fysieke reacties gekoppeld kunnen zijn aan een herinnering.
De conclusie
Je bevalling is traumatisch of ingrijpend als JIJ het zo ervaren hebt.
Ongeacht wat anderen zeggen of hebben ervaren. Ongeacht boodschappen als “het ging zo goed” of “je hebt toch een gezond kind”.
Dit gaat namelijk voorbij aan hoe jij het ervaren hebt.
Het belangrijkste is: een ingrijpende gebeurtenis hoeft niet die lading te houden. Werken met therapieën zoals EMDR kan helpen om de opgeslagen energie los te laten en je ervaring op een nieuwe manier te verwerken en er een andere (neutrale)betekenis aan te geven, zodat jij er geen last meer van hebt.